unurzać

unurzać
unurzać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIIa, unurzaćam, unurzaća, unurzaćają, unurzaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zanurzyć, pogrążyć w jakieś brudzącej, zanieczyszczającej substancji sypkiej lub płynnej; ubrudzić, powalać czymś, uszargać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Unurzał mankiety w jedzeniu. Nogawki, poły płaszcza unurzane w błocie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle w formie imiesłowu {{/stl_8}}{{stl_7}}'otoczyć czymś występującym w dużej ilości, dużej masie, dużym natężeniu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Budynek unurzany w zieleni. Skwer unurzany w promieniach słońca. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skalać, zhańbić (przestępstwem, zbrodnią) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Unurzać ręce we krwi niewinnych. Unurzać oręż we krwi współbraci. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • unurzać — dk I, unurzaćam, unurzaćasz, unurzaćają, unurzaćaj, unurzaćał, unurzaćany «pogrążyć, zanurzyć w czymś, zwykle w czymś brudnym, zanieczyszczającym; ubrudzić, powalać czymś» Unurzać spodnie w kałuży. przen. Ręce unurzane we krwi. unurzać się strona …   Słownik języka polskiego

  • unurzać — 1. Unurzać kogoś w błocie, w bagnie «pozbawić kogoś czci, dobrej sławy, dobrego imienia; oczernić»: (...) i za to jeszcze, żeś podstępem / unurzał w błocie mnie i zgnoił, / zmuszając, abym pisał donos – / zapłacisz dzisiaj życiem swoim! J.… …   Słownik frazeologiczny

  • unurzać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zanurzyć, pogrążyć się w brudzącej, zanieczyszczającej, barwiącej substancji; ubrudzić się, powalać się czymś, uszargać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Unurzać się w błocie, ściekach.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bagno — Unurzać kogoś w bagnie zob. unurzać 1 …   Słownik frazeologiczny

  • błoto — pot. Zmieszać, mieszać kogoś z błotem «naubliżać, ubliżać komuś, zniesławić, zniesławiać, oczernić, oczerniać kogoś»: (...) grałem źle, sypałem się za każdym razem. Miejscowy krytyk zmieszał mnie z błotem. J. Brzechwa, Opowiadania. Obrzucić kogoś …   Słownik frazeologiczny

  • wytarzać — dk I, wytarzaćam, wytarzaćasz, wytarzaćają, wytarzaćaj, wytarzaćał, wytarzaćany «tarzając unurzać, ubrudzić kogoś, coś w czymś; przewróciwszy potoczyć po ziemi» Wytarzał go w piachu. wytarzać się «tarzając się ubrudzić się, oblepić się czymś;… …   Słownik języka polskiego

  • zbroczyć — dk VIb, zbroczyćczę, zbroczyćczysz, zbrocz, zbroczyćczył, zbroczyćczony książk. «unurzać (we krwi), zmoczyć (krwią); o krwi: wypływając zakrwawić» Ręce zbroczone krwią. Krew z rany zbroczyła opatrunek …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”